Yılgın bitik geceler boyunca
Uykuya dalarken gelen ürperten düşünceler
Kimi zaman terler içinde bırakan fırtınalar şimşekler
Kimi zaman bahar dalları ısıtıcı meltem
Düşünceler denizinde boğulurken sonsuza
Elimi uzatıyorum karanlıklara umutsuz
Kurtar beni diye, sen kurtarmadıkça
Daha da batıyorum sensizliklere vede sessizliklere
İçime kapanıyorum ölgün solgun yüzümle
Baharda açmayan gülücük gibisin
Sana uzanıyor ellerim ulaşmak için
Uzaktasın yetişemiyorum gelmiyorsun gelemiyorum
Bazen beni tanımadığını düşündüren laflar ediyorsun
Bozuluyorum bozuluyorsun dalıyorsun düşüncelere
Bazen umut doluyoruz gelecek için
Bazen umutsuz yazın yağan kar gibi
Biliyorum benimsin biliyorsun seninim
Güneş doğmasa ay çıkmasa bile...
05.03.2002
Erol ŞenKayıt Tarihi : 13.3.2002 14:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erol Şen](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/03/13/sen-130.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!