Sen....
Öyle ki, tarif edilemeyen,
Bir yapraksın dalında,
Güller açmış yanağında,
Kuş olmuş uçuyorsun,
Daldan dala konuyorsun.
Göz yaşlarım derya deniz,
Sen gemi olup yüzüyorsun..
Sen....
Bir zambak gibi açıyorsun kırda,
Ne olur bitmesin mazimiz son baharda.
İsterse dökülsün yaprak,
Mevsimi gelince o yine açacak,
Ama sen öyle ki,
Zamanı geçen ne bir gül, ne de yaprak,
Sen damarımda kanım,içtigim sudan da berrak.
Sen....
Yıldızım olup geceleri bana yön veren,
Güneşim olup karanlıkları sona erdiren,
Sen öyleki...
Ne dağ,ne deniz, ne tabiatsın,
Benimle doğup, beni yaşatansın.
Sen.....
İşte hayal edip seni benzettim tabiata,
Tarif etsem seni sığdıramam şu kitabıma.
Değişmem senin varlığını koca dünyaya,
Yeterki sen benim ol bende senin..
Ömür boyu mutlu olmak için.
Kayıt Tarihi : 6.4.2007 15:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!