Sen Şiiri - Mesut Yücel

Bilmem seni nasil anlatmaya baslasam..
Sen bende kanayan,karadan bir yarasin
Islak mendil misali alipta syksam
Yagmur olup yanagimdan dökülen bir damlasin

Kara evet kara yara,,karadan daha kara
Her gecenin karasinda,basliyor kanamaya
Kanamayi bosverdim de,inceden sizlamaya
Baslayinca sürdügüm,,,sizi merhemi gibisin

Agustos bakislisin,tenin ise zemheri
Kor misali ates iken,söndürmüs birileri
Sönünce rüzgar vurmus,savurmus o külleri
Sen benim o küllerin gözüme kacan halisin

Okyanusta kaybolmus,rotasi yok bir gemi
Yasadigin gercekmi yoksa senin düstemi
Aglayan o gözlerin sahte gülüslerdemi
Sen,o geminin kaptaninin,kara bulmus halisin

Kara dedim diye,karalanma kizma benim sözüme
Ben karayi cok severim,bak hele bi gözüme
Neden cekiyorsun ki,cekme gözlerine sürme
Sen sürmesiz gözlerin,sürmeli halisin

Gül imis,Leylak icim,sümbül imis, bag imis
Ben öyle sözlerle anlatamam ki
Sirtimi yasladigim kocaman bir dag imis
Sen o daglarin doruk noktasindasin

Ben sana anlatamam,seni boyu boyunca
Beni anlarsin elbet yagmur yaginca
Yada bir yildiz olupta kayinca
Sen benim yildizlarimin kayboldugu halisin...

Der ki fakir_almanci,,kalemim yazmaz oldu
Kalemim yazsa bile,kagitlara sigmaz oldu
Yazdigim kagitlarda aska doymaz oldu
Sen benim askimin doymus tok halisin...