Sen,
Sen varsın ya sen,
Bir ara dağları delen,
Okyanus demeyip geçen,
Sevgiyi, aşkı, hayatın anlamını bilen,
O kara gözlerinde dünyayı bana gösteren,
Beni ben yapan,
Sen varsın ya sen,
Ama yalanmış demek, herşey yalanmış,
Sahte imiş herşey sahte imiş,
Çünkü,
Dağları darmadağan ettin,
Okyanusları kuruttun,
Hayatın(m) ı yıktın,
O güzel gözlerinle sevgiye aşkı görmez oldu,
Bütün değerleri yerlere serptin,
Ayak altına aldın,
Sen varsın ya sen,
Leyla ile Mecnun iken,
Şeytan ile şeytan oldun,
Seni sevenleri kırdın,
Seni sevenleri üzdün,
Sen varsın ya sen,
O kaçarak gittiğin o yolda yalnız kaldın,
Yaşar Akgün
08.07.2007
Kayıt Tarihi : 8.3.2007 15:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yasar Akgun](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/08/sen-1223.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!