Çocuksu yüzüne baktığım zaman,
Saflığın gözlerinden okunur.
O gözler ki ışıl ışıl,
Aydınlığıdır gecelerimin...
Bir ümit ışığı yakarsın bazen,
Bazen aramızda bir kara duvar,
Yanımdasın ama çok uzaklardasın.
Çıldırtıcı suskunluğun,
Kahreder beni,
O kadar ince, okadar iyisin ki sen,
Sende buluyorum,
İnsanların en güzelini,
Sevgilerin en yücesini...
Artık kimse değiştiremez fikrimi,
Biliyorum,
Hakkım yok belki diyorum,
Ama yine de seviyorum...
(MAYIS 2000, ZONGULDAK)
Yalçın KayaKayıt Tarihi : 19.7.2000 07:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!