Başımı kaldırıp bakamıyorum yüzüne
Gözyaşlarım akarken görme diye
Gözyaşlarım sensiz gececek pek çok günün yıldızı artık
Ellerimi tutup ''hoşçakal''derken
Yüreğimde esen rüzgar
Sessiz bir kıyıya vurduğunda fırtına oluyor.
Sen,
Sen böyle giderken kendin için yeni günlere
Ben her zaman eski günleri arayan bir sönük aşkın mahkumu olacağım.
Solmasın diye baktığım vazomdaki gül kaybolup giderken
İçimden söküp atmam gerekecek artık seninle olan gül bahçelerimi
Tamam anlıyorum git derken sana
Bakmayacağım sensiz yeni bir güne asla
Sensizlik;
Geceden sonra gün olmasın diye direnmek gibi işte
Sensizlik
Sensiz olduğum için nefes alamamak işte
Sensizlik işte
Bu
Yazamamak bundan sonrasını da....
(Eylül 2006)
Melis MorsallıKayıt Tarihi : 30.1.2007 11:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Melis Morsallı](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/30/sen-1174.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!