Sen Şiiri - Hüseyin Kotan

Bülbülü bağladın dala, gülden haberini ala
Muradına nail ola, gaflet verip uyutan sen

Musa’yı attırdın suya,hikmetinde gizli buya
Firavun besledi güya, düşmanında büyüten sen

Nemrud’a ateş yaktırıp, İbrahimi bıraktırıp
Bülbüle yaş döktürüp, gülistana çeviren sen

Göz yaşlanı akmaz boşa, istemezsen olmaz haşa
Bıçağı vurdurup taşa, koç kurbanı gönderen sen

Yakub’u yandırdın nara, Yusuf düştü zindanlara
Köle edip pazarlara, sultanlara sattıran sen

Yürüdü vardı Taif’e, zalimlerden gördü hile
Cananını bile bile, taşa tutup attıran sen

Hasretten kütük inleten, deveye derdin söyleten
Hızır’a ilim öğreten,yeri-göğü bezeten sen

Yerde ağacı gezdiren,tufanda Nuh’u yüzdüren
Habib’e hendek kazdıran,esirgeyip gözeten sen

Tebliğ emri ol Habib’e, rahmetin bol kul Habib’e
Senden sana yol Habib’e, ol Hira’da eğiten sen

Habib’e Burak gönderen, Seyran edip sevindiren
Makamı Mahmud’u veren, cemalini gösteren sen

Üveysiyem halvetteyim,kudretinden hayretteyim
Gece-gündüz gayretteyim, Zikrettirip güldüren sen