Sen! Şiiri - Süheyla Güler Erden

Her yağmurda ıslar toprağı
Nisan..
Kokunu alır getirir, nerede olduğunu
Bilmediğim..
Her şarkıda hüzünler sarar
Boğar beni
Dicle'm, Fırat'ım..
Buram buram kokar her yan seni,
İnim inim inler çırpınan kuş,
Ağlayan bebek...

Kapanır acıkan kitaplar,
Yazılan şiirler,

Seninle güzeldi balık,
Tatlıydı su
Seninle yaşanırdı aşk
Unutılmazdı...
Bıraktın gittin oysa
sabahsız, selamsız..
oysa korktuğum, unutulmaktı..

Hatta kafesimdeki kuşu bile
Uçurmuştum,
Çiçeklerimi hergün sulayıp
Konuşmuştum..

İnanamazdım yaşadığıma,
Yürümez, koşardım,
Gülmez, coşardım,
Konuşmaz, taşardım
Dicle'm gibi, Fırat gibi
ağlardım..
Uyuyamazdım korkumdan,
Uçarsın diye koynumdan...

Doldurmuştun her yanımı,
Ellerimi, gözlerimi
Umutla, sevdayla
Sezerdim seni...
Ne güzel görünürdü bana
Tüm canlılar,
Annemin ördüğü kazaklar
Çoraplar,
Ne çok ısıtırdı

Ne güzel içilirdi su, yutulurdu ekmek,

Şimdi ağıtım oldu kazaklarım,
Şarkılarım, gözyaşlarım
Kapattım defterimi,
Söktüm çoraplarımı
Annem pahasına

Çünkü sen bir hayal gibi
Aldın beni,
kahredip gittin..
Oysa ben seni çok, ama çok...
Sevdim

(İzmir Eylül 2001)