Hani nerde istanbulun çaresiz, efkarlı sitemli insanları
Ortalığı karanlıklar kaplamış ve sesiz bir uğultu var
gecenin içinde
Rüzgar saçlarıma vurmuş
Deniz dalga dalga esintide
Ya ağaçlar, onlarda hasret kalmış
insan yüzü görmeye
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
istanbulu hiç görmedim fakat şiirinizle sokakları ve insanları hakkında az cok fikir edindim...şiiriniz cok güzel gercekten ama -affınıza sıgınarak- iyi bir uyak örgüsüyle şiiriniz daha akıcı olabilirdi diye düşünüyorum...saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta