Hani nerde istanbulun çaresiz, efkarlı sitemli insanları
Ortalığı karanlıklar kaplamış ve sesiz bir uğultu var
gecenin içinde
Rüzgar saçlarıma vurmuş
Deniz dalga dalga esintide
Ya ağaçlar, onlarda hasret kalmış
insan yüzü görmeye
I
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Devamını Oku
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
istanbulu hiç görmedim fakat şiirinizle sokakları ve insanları hakkında az cok fikir edindim...şiiriniz cok güzel gercekten ama -affınıza sıgınarak- iyi bir uyak örgüsüyle şiiriniz daha akıcı olabilirdi diye düşünüyorum...saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta