Senin bir duruşun yeter onun kaçmasına...
Senin bir gülüşün yeter fırtınanın kopmasına...
kalbinin derinliklerindeki o hırçın tüm yaraya...
Senin bir bakışın yeter dağların kaybolmasına...
Sesinin tınısını duysam geçmişten kalan hatıra...
Ömrümün yarısına baksam binbir umutsuzlukla...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
