Sen Şiiri - Vural Çeliker

Sevmiyorum desem; silsem, atsam seni,
Kendimden geçmem lazım ilk önce..
Beni ben yapan ve de
Hayallerimi bezeyen sensin..
Seni silmek, beni silmek demek..
Sensiz olmuyor işte, sensiz yapamıyorum..
Seni görmeden yarımım..
Seni arıyorum bazen, bulamuyorum;
Ozaman uzaklaşıyorum sansamda,
Bilakis yakınlaşıyorum kendime...'Ben' oluyorum..
Beni ben yapan yokluğun..
Ben, ben olunca daha bir üşüyorum,
Daha bir korkağım, daha bir silip atan,
Daha bir sinirli, daha bir melankolik..
Sen varsan ben daha bir varım,
Daha bir mutluyum varlığında..
Yanımda otursan bütün amacım buymuş diyorum kendime..
Yanımda olsan, o an sanki
Tüm dünyadaki oyuncak alınmış çocuklar ben oluyorum..
Durgun bir nehirdeki, kağıttan yapılmış gemi gibiyim..
Üflesen yönüm değişir..
Bir de sevsen, bir de sevsen:
Rotamı şaşırır, gemiliğimden vazgeçer,
Kaptanlığa isyan ederim herhalde;
Ben, ben olmaktan çıkarım...biliyorum..
Razıyım tüm bunlara, herşeyi silip atmaya razıyım..
Herşeyi sen al, herşey senin olsun..
Yokluğunu bana ver,
Varlığın da benim olsun..

(26-05-2001/Kars)