Sen aydınlık günlerin karanlığı
Parlayan güneşe zalimce davranan
Yıldızları umutsuz kimsesiz bırakan
Zalimlerin elebaşısın sen delisin
De ki niye; niye olacak vicdansız
Güneşe ne kinin vardı söndürdün
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
başta övgü ve birazcık intizarlı başladı ama sona doğru bir intizar şiiri olduğu anlaşılmaktadır.
Emeğinize sağlık saygılar
tebrikler
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta