Semtürreis ile Semtikadem

Engin denizin ortasında
Hücrelerin yok olmaya yüz tuttuğu
Umutların tükendiği dakikalarda
Denizkızı dibe vurmuşken
Şahlandı deniz
Coştu dalgalar.
Gökyüzünden süzüldü yaşlar
Buluştu semtürreis ile semtikadem
Her şeyden tecrit edip kendilerini
Döküldü yıllarca biriken sözler.
Gölgeler düşmese de ard arda
Aynı ufuktan batan güneşte
Buluştu düşler
Vecit misafir oldu yine yüreklere
Canlandı gözlerde sönen fer
Çiğnendi harfler
Bugünü dönüşmeden geçmişe
Yaşayabilmek uğruna
.
.
.
Sen biraz daha 'sen' olarak kalacaksın uzaklarda
Ben daima 'ben' olarak buralarda...