Şemsiyemin ucu kara
Ben kül oldum yana yana
Gönlüme açandır yara
Ben kül oldum yana yana
Şemsiyemin sapı kara
Sen düşürdün beni dara
De Yaramı kimler sara
Ben kül oldum yana yana
Şemsiyemi koydum taşa
Bela geldi benim başa
Birşey demedim ki haşa
Ben kül oldum yana yana
Şemsiyemin ucu boya
Yar sevmedim doya doya
Kurban olam senin soya
Ben kül oldum yana yana
Firsatiyim derdim boşa
Ömrümü geçirdim boşa
Umutlari verdim boşa
Ben kül oldum yana yana
Kayıt Tarihi : 13.3.2017 12:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Duyar](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/03/13/semsiyemin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!