Şemsiye Şiiri - Mahir Çiçek

Ne zaman hava yağmurlu diye, Yanıma şemsiyemi alsam,
Hava bu günlük güneşlik olur, yağmaz. Ne zaman gök yüzü masmavi, Beyaz bulutlarla bezeli, Güvenirim havaya şemsiyemi almam, Birden gökyüzünü kara bulutlar kaplar. Senmisin havaya güvenip aldanan, Islanırım diye telaşlanırım.
Hava bu güven olurmu hiç, Bardaktan boşalırcasına yağar da yağar, Cibit gibi ıslatır beni.
Kahırlanırım kendi kendime mırıldanırım. Yağsanda yağmasanda dert değil der, Şemsi oğlum bir defalığına dik dur.
Havaya inat tak koluna Şemsiye'ni Yağsın yağabildiği kadar, Açma sakın şemsiyeni. Aldırms dısdığrak yürü göster kendini. Hava kahrolsun da anlasın, Şemsi ile Şemsiye'nin
Islandıklarına dert etmediklerini.
mcicek 161021