Şemsiye Şiiri - Akın Korkmaz

Ben şemsiyeden nefret ederim
Güya yağmurdan korur öyle mi?
Vallahi kuru kalmaz hiçbir yerim
Hele hafiften bir rüzgâr esti mi?
Tersine döner zavallı telleri
Satar seni elinle beslediğin hain

Ne baston gibi sapından tutarım
Çıtkırıldım beyzadeler gibi
Ne de katlar cebimde taşırım
Uyanık cingöz çocuk misali

Ben doğrudan ıslanmayı seçerim
Zinciri kırmış ellerim cebimde
Kaldırımları yürür de geçerim
Sanki umurumda mı şemsiye

Adam akıllı ıslanırım ahmakça
İcabında hasta bile düşerim
Ama eli cebinde gezmek var ya
Özgürlük bu, gözünü seveyim

Efkârlı bir türkü tuttururum
Yüzüme vurdukça damlalar
Tertemiz olur yorgun ruhum
Dudağımda gelişi güzel ıslıklar