Şemsi Qoca Şiirleri - Şair Şemsi Qoca

Qardaşım Ekber Qocayevin eziz ruhuna ithaf edirem.

....Gece saat dörd. Heç neyin heç kime mane olmadığı bir vaxtda yata bilmirem. Heç ne ve onun her şeyden üstün olması haqqında fikirler yatmağa qoymur. Meni yatmağa qoymayan o heç neyi her şey elemek arzusu ile yerimden durub kompyuteri açıram ve yazıram...

- Ne yeyirsen?
-Heç ne!

Zirvə lə rdə qara dönmə k çə tindi
Bulud kimi boşalmağa nə var ki?
Qaya ol ki, qartal qonsun başına,
Sə hralarda daş olmağa nə var ki...

Aşiq olan çə kə r nazı naz kimi,

Gecə lə rin sə sində n
Bulaq zümzümə sində n
Bir körpə nə fə sində n
Ruhuma yağış yağır

Yasə mə n çiçə yində n,

Bu geceniin qucağında sirr gözel,
Axıb gedir Araz qemli, Kür gözel.
Bu geceni qarğıyıbdı bir gözel,
Bu gecenin neğmeleri oxunmaz…

Bu gecenin buludunda yağış var,

Gülü duya bilmez her ürek, gülüm,
Gülleri gül deyib götürek, gülüm.
Gülün leçeyine sığal çek, gülüm,
Gülden gözel gülü gül eller indi.

Babasının, söhbetidi, sözüdü,
Nenesinin şekeridi Nilufer.
Bir buna bax, gözü ceyran gözüdü,
Dilimizin ezberidi Nilufer.

Tappır, tuppur yerişine qurbanam,

Ruhun ölübdüse, diri deyilse,
Ağlama, ağlamaq yeri deyilse,
Göz yaşın gözünden iri deyilse
Bu ne ağlamaqdı, ağlama, gözel.

Çekdiyin qemdise,derde dönecek,

Bülbülü köksünden yaralı gördüm,
Ayıldım, gül nedi, har nedi, bildim.
Dağları dumandan aralı gördüm,
Zirvede ağaran kar nedi, bildim.

Kül olub ocakda köze karışdım,

Ne tez unutmaqdan danışdın gülüm?
Belke hesretinden alışdın, gülüm?
Ruhuma sen ele qarışdın, gülüm,
Men seni unuda bileremmi heç?

Qelbinde odunu sönmeye qoyma,

Sıkıb sinen üste telli saz kimi,
Çaldın üreyimi kız, kerem eyle.
Bahışın, duruşun quba qaz kimi,
Olurmu bir bele naz, kerem eyle.

Söyle menim kimi kim sever seni?