Şems-i Tebrizî Hazretleri Şiiri - Harun ...

Ey sahte dünya, çekilmez mi hiç hasretleri?
Mevlana ile Şems-i Tebrizî hazretleri,
Tekkede gönüldedir onların işretleri,
İlmi öğretti Şems-i Tebrizî hazretleri.

Yürümek aşka güzel, yürümek aşk mana’ya.
Yüreğin ağlamaz mı dünya kanaya kanaya?
Sakî oldu Şems, aşkı içirdi Mevlana’ya
Aşkı öğretti Şems-i Tebrizî hazretleri.

O’nu bilen kanmaz nefsine, kanmaz bin eşe
Şems’i aldılar bizden, hasret kaldık güneşe,
Yüzümüz gülmedi, ömrümüz geçti bî-neşe.
Zikri öğretti Şems-i Tebrizî hazretleri.

Dünya bize misafirhane, ahiret sıla.
Hazinemiz cennettir, dünya değil hasıla,
Şems kavuştu aşkına, erdi anda vasıla.
Sabrı öğretti Şems-i Tebrizî hazretleri.

Şems tebliğ dedi, irşad dedi, Makalat dedi.
Gönüldeki aşk Hak’tan kula imalat dedi.
Hazret-i Muhammed’e selam ve salat dedi.
Gel Reşidî’ye Şems-i Tebrizî hazretleri.