Şems-i Tebriz-i Şiiri - Kubilay Enginol

Gözleri, bakar derin
Dünya bilgisi engin
Konuşması, akar su gibi
Bence Şems-i tebriz-i

Ayakları, yere basar
İsteyene ışık sunar
Böbürlenmeden bi- haber
Bence Şems-i Tebrizi

Alır gider, kişiyi sohbeti
Durdurmak gelir, insanın içinden saati
İbrettir kelamının her saniyesi
Bence Şems-i Tebrizi

Varlığı bile mutlu eder
Yanındayken, ne gam, ne keder
Sohbet şerbetinden bolca içmeli
Bence Şems-i Tebrizi

Kubilay Enginol
Bu Şiir Sevgili Dostum Sn.Fuat Özçörekçi’ye İthaf edilmiştir