Şems´i Har! ! Şiiri - Elif Türk

şems-i har yakıyor alnımı
ve alnımın tam otasında
pis nefs

oysa güneşin alnında durma
demişti annem

bu ne bitmez yorgunluk
ve neden tenime hükmetmez kısık soluk

sarı bukleler ellerinde şua-nın
nefs bronzlaşmış bakar alnımdan
ve teslim olmuşum gücüne
mest ile şems altında dua-nın

off gidemem şimdi eve
şems öpecek daha alnımdan
ve şuara şiir yazacak bana birazdan

bütün insanlardan saklandım
güneş/in in/dindeyim
ve sır meşenin gölgesinde
gün batıyor usuldan
ve ben inadına inatla hâlâ
can/ımı yakma derdindeyim

Elif Türk

22.05.08