Şems i Hâl Şiiri - Hasan Fahri Tan

’’Bir şey yap; güzel olsun

Çok mu zor? ‘’ dedi, Şems.

Dedim: Ecdat sözüdür

İttibâ gerek

Bir yetim başı gibi okşayıp cümleleri

Bir kedi yavrusu gibi titreyerek sürdüm

Kuş tüyünden bir yüreğin

Onmaz yaralarına

/Ne onmaz yaraymış ki /

Onmadı yine…

‘’O vakit güzel bir şey söyle

Dilin mi dönmüyor? ‘’ dedi Şems

Dilimin döndüğünce söyledim

Yandığınca kalbimin

Boşalttım çıkınımda aşka dâir ne varsa

Heyhât !

Olmadı ama..

‘’Öyleyse güzel bir şey gör

Güzel bir şey yaz veya.

Beceremez misin? ’’ dedi Şems.

Görebilseydi gözlerim kamaşmadan

Yazabilseydi titremeden ellerim

Keşke.

‘’O zaman güzel bir şeye başla;

Ama hep güzel şeyler olsun

Çünkü

Her insan ölecek yaşta’’ dedi Şems

Her insan ölecek yaşta /evet/

Yüreklerde med-cezir

Bir havf / bir recâ

Ağlamak düştü bize gülecek yaşta

Ağlamak düştü…

Şems

Ey Şems

Mevsim güz

Nerde kaldı güzellik?

Rüya mı gördüğümüz?