Semrin Şiiri - Mehmet Can Karademir

Şimdi,Nasıl olduğumu merak ediyorsun ya
Dinle! ! !
İyi yanın kalmışsa ki zannetmiyorum
Alıştığın sahte kötülüğünle sevinçten göklere uç
Belki kelimelerle sana dokunabilirim
Ve ruhunu iyi bölebilirim
İyi ve kötü...

Şimdi sabahın en erken saati
Elimde bir kalem,aklımda sen olduğun besbelli
Anlatayım yine hani beni hiç tanımadın ya
Bak şimdi bir sigara yaktım
İçinde senli duygularımın dumanı var
Çığlıklar düğümlenmeye başladı bile
Hala uykudaki insanlara saygım kalmış ne güzel

Duyupta uyanmalarından değil ha,duyunca bir daha uyuyamayacaklarından
Çığlıklar! ! !
Kendime sıkabildiğim tek kurşun
İçimde ki seni hiç kimse bilmiyor ki
Bu çığlığın heybetinden haberi olsun
Ve bırakayım da öyle kalsın
Bir efsane olduğuna inansınlar
Sanmasınlar yaram sen,yarim sen
Dertsiz başımın padişahı sansınlar
Bırak uyusunlar

Sigaramın dumanını seyredirim
Kafamda ki entellektüel fahişlerle aldatırım seni
Öhöö öhö! ! !
Biraz öksürürüm,biraz daha hırıltılarım artar
Ara sıra da gıcık tutar
Biraz daha yorgun düşerim
Derin nefesler almaya çalışırım sana inat,kadere inat
Bir yarış gibidir hayatım
Bügün de sensizlikten ölmedim be güzelim derim
Söyleyebildiğim tek yalanıma bir yalan daha katarım
İçimde ki çocuğu da işte böyle avuturum

İşte hayatımda ki tek güzel şey de geldi
Sabahın en erken saatinde
Hiç doğmayacakmış gibi duran güneş
Odama ışıklarını vurdu

Dur biraz,derin bir nefes alayım
Gözlerimi kısayım ve seyreni dalayım azıcık
Yanan vucuduma değen serin sabah rüzgarlarının soğuğu
İşte hala yaşadığımı anladığım tek an

Bundan sonrasını sana anlatmayacağım
Bu sana bile fazla
Nasıl dirildiğimi
Nasıl insanlara,zamana katlandığımı
Ve Karanlık çökünce nasıl öldüğümü