Sempatik Şiiri - Reyhan Tataroğlu

Bak...
Buralarda bir tek patiğin kalmış
Alelacele…
Peşinden koştuğun çıngırağından geriye
Demek…
Sen de gönül vermişsin
Hayat denilen şu serseriye
Büyüdün de ne oldu…

Başın göğe mi değdi
Değdi ise…
Peki, gökteki neydi
Yıldızlarımı tutturdun saçlarına
Yoksa…
Ay’ımı taktın muh/ taçlarına
Güneşe söbe mi dedin
Rüzgarı mı elledin
Yağmuru mu topladın
Gökkuşağının altında ip mi hopladın
Büyüdün de ne oldu…

Kaç sokak, kaç cadde geçtin
Hâlâ adres soruyorsun
Artık…
Nefes almayı unuttun da
Burnundan mı soluyorsun
Zamanın gölgesinde uyumaktan
Durmuşsun
Kaplumbağaya gülüp
Tavşanla uyumuşsun
Büyüdün de ne oldu…

Çiçeklerimi derdin
Solucanları mı severdin
Bülbülü kafese tıkmadın mı
Aklına binalar dikip
Gönül evini yıkmadın mı
Büyüdün de ne oldu…

Sözlere lügat, bilgilere ansiklopedi
İlime bilim, bilime alim
Haksıza sultan, Cahile muallim…
Söyle…
Büyüdün de ne oldu…

O pamuk içli
Mavi üzerine sarı ördekli patiğim
Yeni evimin dip odasında
Günah oyuncaklarımın arasında kayboldu
Gitti…