Şemo Zilan Kadri Ve İçimizde ki Şeytan Arek

Sen ben kardeşin Şemo sevgi içinde ve de hasanım bir bütündük
El ele kol kola kan kardeşliğince, bir birimiz için ölürdük
Başımızda papatyalardan sevgiler, kalpler de açan taç olurduk
Yürekleri arzularımız sarardı, kalp ile sevgi coştururduk
Tüm duygumuza akan pak sevgimizi, yeminle içe doldururduk

Fırat kenarında sevgide koşardık, gülerek sevgiyle okşardık
Elde hediyelerle birbirimize, mutluk vermeye koşardık
Tatlı dille birbirimize sarılır, Zilan aşkınla dağ aşardık
Şemo ile bilekten kan akıtarak, kan kardeşliğe zevkle vardık
Bir an bile ayrılmazdı gözlerimiz, sevgi ateşiyle yanardık

Düz ovalar ne ki dağlar bile bize, şevk verirdi dayanamazdık
Kenger keser taşlar üstü akıtırdık, sakız yapıp da toparlardık
Taklit içinde ağaç tepelerinde, kuşdiliyle ruh’u apardık
Ne hoştu evcilik anne baba olmak, içimizle mutlu koşardık
Sevgimizle büyürsem alacam seni, diyerek sarılır ağlardık

Şimdi ne oldu da her şey kopar oldu, fitnelik dolanır gizlerden
Duman doldu gönüllere barutlarla, etrafı düşman sardı birden
Duygular bir yürekte sevgide iken, içimizde ki hicran neden
Dal dal kuruduk kol ve kanadımızla, yerlere düşüştük bilmeden
Türk’ün düşmanı oldu kardeşin Şemo, Arek’e kandı düşünmeden

Üstüne tünediğimiz dut ağacın, üzüntüyle arar yürekten
Uzatmadın elleri kopardın benden, gönlüm hicranla yandı senden
Ermeni analı Yahudi babalı, dönmeleri sarıp kandın sen
Satılık dönme bedenin fitnesinde, vatanı kan da koydun neden
Gel de şu sıkıntılardan çıkar beni, kurban olsun bu can bu beden

Sırt sırta güven içinde sevgimizin, seliydi gidilen yolumuz
Neden büküktür eğilmeyen boynumuz, kırık kanadımız kolumuz
Kan içinde akıyor o coşkun Fırat, içten söndürülür sonumuz
Tüm yaşantımı istemle arzularım, çünkü içimde dondu o buz
Ayırdılar bizi mayınlı tuzakla, çökertildi mutluluğumuz

Kopuşta senden o dağlar bile küstü, bizden nefretle kopar oldu
Şehirler bile mahallere ayrıldı, kinler düşüşte içler soldu
Tertemiz yüreklere nankör Arek’ler, ihanet damgasını vurdu
Son ver artık bu düşmanlığa koparma, etin çekme etimden dondu
Sevgiyle ellerim yanar tüm bedenle, sorarlar Zilan’ın ne oldu

Bedenlerimizi saran bu kin haksız, melunluk çökertir içine
Gel de bir seti çekelim şu zalimin, zulümden çıkarı kendine
Biz bir ümmetin yolcusu değilmiyiz, yeter artık kardeş zehrine
Gel de giriver yüreğime aldırma, Arek denen o el itine
Sokuluşla tek bir nefes çeksek bile, yeter bize girer inine

Hıçkırıklarım için de boğdu beni, Şemo sözde kan kardeşimdi
Öz kardeşim Hasan’ın has yüreğinden, vuruşta kan akıttı şimdi
Kardeşin kardeşe sıktığı kurşunlar, silişte yok olan sevgimdi
Tüm değerlerimizi bir yana koyup, kin mi gütmeliyim ha imdi
Bu husumet çökertir gönle hüsranı, bitirir kökten bizi himdi

Kulak ver eskisi gibi bir olalım, sarılalım hak ipimize
Kahpece kurulu olan kancık tuzak, er geç de döner hepimize
Soysuzların umurunda bile değil, Kürt Türk de yollanır temize
Kürt ve Türk’ü hiçte dinlemezler sonra, kök söktürürler dibimize
Ya bu vatan içinde kurulur birlik, sevgide döneriz izimize
Ya da ayrılık şarkısı eşliğinde, kanı gömer it içimize...

(23.09.2011) AZAP…