Yüreğin sıkıca tutsun hayatı
Vade dolana kadar ümitli ol
Yaşanmaz kılan bizleriz hayatı
Kulak kapa sözsüze; ümitle dol
İnsan görüyor olsa da gözüyle
Değerin bilmezse ne işe yarar
Dili olup kırsa bir tek sözüyle
Bu değil mi? Gerçekte büyük zarar.
Yalnız değilsin şu yahşi dünyada
Yeter ki bakmayı öğren sevgiyle
Farzet ki sen yaşıyorsun hülyada
Dalga geç yaşamla, hoş bir türküyle
El,ayak insana verilmiş nimet
Yinede şükr için neyimiz eksik
Gönlünü şen tut,yazgına sabret
Mizan günü olmazsın boynu bükük
Yoklara değil, sarıl var olana
O zaman hayat anlamlı olacak
İbretle bak arının tatlı balına
Yaşam aşkı yüreğine dolacak
Belki bilemeyiz yürek halini
Söz ile tutarız elinden bizler
Bir Garip benim,serin tut gönlünü
Göreceksin bahar olacak güzler
03/05/2005
NOT:Semiha 26 yaşında kendisiyle bugün tanıştım.Kas erimesi adlı bir hastalık nedeniyle ayakları tutmuyor,eşimin gayretleri ve Bigadiç kaymakamı Sayın Raşit Zengin`in ilgileriyle tekerlekli sandalyeye kavuştu.Şu sözleri beni çok etkiledi; ben bugün yeniden doğdum.Semiha bana toplumumuzda aslında 3-5 milyon arasında bulunan engelli vatandaşlarımızı daha çok hatırlamak gerektiğini düşündürdü.
Kayıt Tarihi : 29.5.2005 14:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)