Yalnızlığın öbek öbek çöktüğü karanlık bir gecede,
Yine senli hatıralarla başbaşayım.
Seni teneffüs ediyorum soluduğum havada,
Seni yudumluyorum içtiğim şaraplarda.
Özlemin kavurdukça yüreğimi kabuk kabuk,
Seslerimizi duyurabiliyor muyuz yüksek ufuklara,
Acıları yok edebiliyor muyuz tüm cihanda
Üzüntüleri çevirebiliyor muyuz mutluluğa
Zenginlerle fakirleri getirebiliyor muyuz bir araya
Ruhlarımız ancak o zaman şaad olur sonsuzlukta.
Biliyor musun kaç defa düşündüm
Bu ilişkiye bir son vermeyi
Bütün kalbimle isterdim
En başa geri dönmeyi.
Pişmanlık değil yanlış anlama,
Hayaller alemine dalmış yine kimi düşünüyorsun?
Ölümsüz bir aşkla bağlandığın sevgilini mi,
Yoksa elleri senin uğruna nasırlaşmış anneni mi,
Ölürken son sözü evladım olan babanı mı...
Hatırlıyor musun? Sana emanet etmişti o zaman
Yalvardım tanrıya dönesin diye,
Madem ki kararlıydın beklettin ne diye.
Aşkın için dökülen kanlı yaşları,
Silersin diye döktüm vefasız.
Birgün gelir anlarsın sevginin yerini,
Yalnızlık kemiriyor içimi,
Berrak su akışı misali.
El ele dolaştığımız günler,
Canlanıyor tekrar hayalimde.
Dinle! Rüzgar esiyor derinden,
Umut oldun kanayan yüreğime,
Sevda çiçekleri toplayacaktık birlikte.
Kaç geceler gündüze bıraktı yerini,
Yoksun! Neden geldin öyleyse.
Siyah lalelerle doluydu bahçem,
İlk sende duydum o eşsiz duyguyu,
İlk senle yaşadım büyük mutluluğu.
Senin için hissettim en büyük arzuyu,
Sense beni ölümle aldattın.
Bir avuç toprak için terkettin
Elimde güllerle ziyaretine geleceğim,
Sakın sorma neden bittiğini,
Neden ansızın çekip gittiğimi.
Belki hiç anlayamayacaksın,
Karşılıksız bir sevda sanacaksın.
Oysa ardımda sevgimi bırakıyorum,
Hicranınla solmuş benzim,
Göz altlarımda mor halkalar.
Aynaya aksediyor yüzümdeki mutsuzluk,
Sensiz geçen gecenin kör sabahında.
Seni anımsatıyor herşey,heryer,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!