acılar içindeyim içimi acıtan
ihanetin içimin ortasına
derin sancılar saldığı yerdeyim
sakın bilme gururumu incitir
ama elimde son resmin...
bilme sakın...
göz kapaklarının kapanması ise uyumak
dediğiniz,
yanak kaslarının kasılmasıysa gülmek
ve soluk alıp vermekse yaşmak,
uyuyorum,gülüyorum, yaşıyorum
ağlıyorum,ölüyorum,uyanamıyorum...
Gizeminle dolan boşluklar
Çok boştular sen gelmeden
Yokluğundan mı
yoksa hala dönmediğinden midir
bilinmez
çok acıtıyorlar şimdi içimi…
İsmini derinliklerimin en ücra köşesinden geçirmek dahi
İçimin tam orta yerinde hep aynı tatta
Acılar uyarıyorken
Sen kayıtsızca yılbaşı planları yapıyordun
ve saygısızca
Bilsem de bu işin hakkı hukuku olmaz
mitolojik öyküler dahi çözemezdi bu çelişkiyi
aşamazdı bu karmaşayı
ama farklılıklar açardı düğümleri
aralardı kapıları ardına dek...
çünkü o en dürüst organdı
yalan demezdi, dönmezdi vaadinden
zaman
herşeyin çaresi
hasretleri btirir
acıları dindirir
peki neden benim vuslatıma çare bulamıyor
meğer her inişin bir çıkışı değil
her uykunun bir uyanışı varmış
yani çarptıktan sonra plakası alınamyan
bir araçmış aşk denilen
ve hiç bir zaman amaç olamazmış
mağlubiyetin mağdurları için...
gül doğmuş oysa bülbül ölmüş neye yarar
hem artık eskisi gibi kokmuyormuş
her yanını diken sarmış
gül,ellerin gülü,yaban gülü
dikenli çehrelere bürünen gül
gülüm,
ya verme adresini
ki bulamyım seni
ya da aç şu kapıyı gireyim içeri
sıkılmadım da yoruldum beklemekten
anla ev sahibiolmak istiyorum
misafirlik bana göre değil anla
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!