Semih Yazıcı Şiirleri - Şair Semih Yazıcı

Deniz Mavisi Gözlerine
Dal da Yüzme
Vişnemsi O Dudakları
Gör de Öpme
Ateş Sarısı Saçlarına
Bak da Yanma

Aşkı yetim bırakanlara
Dostu sırtından vuranlara
Şiirden anlamayanlara
Gel de Küfretme

Şiir Yüklü Trenlerle
Aşk Rayları Üstünde
İstasyon istasyon Sevgiye
Ram olalım Saadet-i Ebediyye...

Gidelim kara sevdaya

Gidişine kadeh kaldırıyorum.
Kederden, üzüntüden değil ki,
Sevincime dolduruyorum, kadehleri.
Gidişinin şerefine içiyorum.

Sevdiğin seni gitmek zorunda bırakıyorsa,
Anıları sile sile düşünmeden gideceksin.
Ardına bakmadan, adım adım yürüyeceksin.
Sanki mutluluğa gidiyormuşsun gibi,
Hızlı adımlarla, sevinçli sevinçli yürüyeceksin.
Gidişine kendini değil sevdiğini ağlatacaksın.

Gözlerden Akıyor Olsa da Yaşlar, Aslında Yüreğe, Vicdana ve Duygulara Aitler Onlar.
Semih Yazıcı 03.05.2018-11:39

Sen Bilir misin ?
Güllerin Aşkını
Beyazlar ile Kırmızıların
Birbirine Olan Sevdasını

Aşk Kokar Yaprakları

Kalbimin bahçesinde gülsün
Dikenlerin var canımı acıtır
Kokun aklımı başımdan alır
Hasretin zaten yakar kavurur

Yakarda kavurur çekenleri
Sağır eder çok duyanları
Körlük istemeyen görmemeli
Acılar verir onun sözleri

Yetim olarak veya öksüzlüğe doğmuş çocukların dünyada başardığı büyük işler, bana hep en büyüğü, bir gücü, yaratıcıyı, öksüz ve yetimleri özel olarak himayesine aldığını, adaletini, merhametini hatırlatıyor.!
Semih Yazıcı 02.05.2018-23:45