Bu gün erken kalkmadım,
Uyuyamamıştım sabaha kadar,
Gecenin esrarına maniler buluyor,
Kendimce kendimi avutuyordum,
Ağzımı bıçak açmıyor, etrafıma şen gülücüklerimi saçmıyordum,
Dostlarım sorar oldu “neden suskunsun” diye,
Şu an içimde sana,
Nefret besliyorum,
Saat on ikiyi de geçti,
Ben hala titreyen ellerimi ısıtıyorum.
Kolaydı belki de “sen dostumsun” demek,
Hıh! Meğerse sen değmezmişsin bu sevgiye,
Düştüm yine yollara,
Yürüyorum nereye giderim bilmem,
Anlasam ki bir mekanım var,
Hemen gider uyurum bir an,
Sendeki yaram bende kalan tek şey,
İşte bu yüzden küskünüm sana,
Bu son sevgilim.
Bu veda bu fasil,
Çalan bu müzikte son,
Kucakla sevgilere çekilen süngülerin ucunda,
Namlularin soguklugunu hissetmek...
Iste sevgili bu mektubumda son,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!