Gözlerin
Görülmemiş bir mavi kıskacında
Tüm yoklukların başlangıcı
Ve yeni bir aşka merhaba der gibi
Sıcak
Kendinden geçercesine
Akşamı sancılayan yalnızlığın
Uğultusunda
kızıl kalıyor şafaklar.
Gözleri özlem yorgunu
Bir rüzgar dağıtıyor saçlarını
sonsuzluklar içinde yitik bir tanrı
adı konulmamış bir çocuk misali
yetimce, haykırırcasına
yırtar gecenin karanlığını
söz vermiş aşklar hep erteler
usul usul öpüşürler sonra
kara bir büyü
gözlerinde
içerde taaa derinlerde
başlamamış bir savaşın izleri
hiç bitmeyecek olan
bir senfoni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!