Semih Kocaman Şiirleri - Şair Semih Kocaman

Hüzün Yatağı

Yüreğinde bir damla sevgi yok
Aklın hep başka yerlerde
Gün gelir seversin diye
Açık tuttum kapılarımı

İstanbul’u Dinleyemiyoruz

Saçlarınla vur beni…
Zaten öldürüyor aşkın bedenimi…
Özgürlüğünü gör gökyüzünde…
Bakıyorum sana mavi denizlerde…

Gelme Üstüme

Bakmak istedim kalp gözüyle geride bıraktıklarıma
Gurur yapmadım silemedim kimseyi kendimden
Hatırlarken ağladım, ağlarken öldüm
Tekrar sevebilmek,yeniden gülebilmek ve eskisi gibi sevilmek

Engeller

Sanki başkaları için yaşanır
Böyle gidişler gelişler yaşanır
Hep aynı kalsak beraber yaşasak
Mutluluğa erişilmezi taşısak

Dilek Mumu

Ne günler geçirmişim sensizlikte
Hayatımı bir hiç gibi geçirirmişim
Hayaller kurup kendimi ne kadar kandırırmışım
Bana gülenlere bir gül vermişim

Ölümden

Korkuların kanadıyım ben korkularım sevinçlerimden
Gelmedikçe sen ruhum geçer ölümden
Gelmen için çekmem gereken
Bir dokunuş kadar hafif

Zamandır

Suçluymuşum gibi bakma bana
Ben biliyorum seni ve sendekini
Beni de düşün bari yakma
Suçluyu arayıp bulamasan da

Yakılanlar

Ne ağıtlar yaktım yüreğimden uçup gidenlerin ardından
Gözyaşlarım dinsin diye.
Dumanı boğmuş kalbi karaları.
Sevgiden mahrum yerlerinin rengi gözlerine vurmuş.

Gidişim

Korku kokusunu içime çekmekteyim
Geriye baktığımda acıyı hissetmekteyim
Ruhumu avutmak kime kaldı
Yalnızlığı ölesiye yaşamaktayım

Ben Bilemem

Ölürüm sensizliğe ne olurdu gitmesen
Bak hissettiğim yine yalnızlığım
Hafifçe ısırılmış sevgimizdeyim
Sen uzanamadığım yıldızım ne olurdu gelsen