Yazılmamış satırlarımın
mürekkebini taşıyorsun gözlerinde,
bir gülüşüne bakıyor
kelimelerin kağıda dar gelmesi,
aldığın nefes
kalemimin ucunda hayat buluyor,
sana yazmıyorum alınma üstüne,
dip bucak siliyorum bütün hatıraları,
kenarda köşede kalanlardan bir demet yapıyorum
ve gönderiyorum,
aslında içinde hiç olmadığın
sevmeye dair yazılmış bütün şiirlere.
artık anlamsız kalıyor kelimeler.
aşk,
her zamankinden daha çok hırpalıyor
senin için söylenebilecekleri.
ve şimdi ne söylesem boş
sözler uçuyor, aşk kalıyor
Belki seni mutlu edecek yazdıklarım
Hala kırıntılar kalmış içinde diyeceksin
Hatırladığım ne varsa sen de hatırlayacaksın.
Aynı yollardan yürüyüp
Aynı parklarda oturacaksın.
Belki köşe başında beni bekliyordur deyip
Yalın ayak bıraktın
Yere sağlam basacağımız yerlerde,
Her şey güzel olacak dedikçe
Yüzümüzü yere eğdirdin
Madara ettin bizi kadere.
Bedduası da farklı olur şairin,
Üşenmez,
İki harf daha koyar içine
Ne ha(ya) lin varsa gör diye
kalbine ağır gelmesin taşıdıkların
çabuk yorulursun sen,
bırakırsın en yakında bir tenhaya
yoluna öyle devam edersin sen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!