Kimi İstanbul'u dinler gözü kapalı,
Ben dört gözle seni dinlemek isterdim.
Kiminin babası beslenme çantasında otlu peynir kokusu,
Benim şuram buram seni koklamak isterdi.
Kimi sabahın dördünü bekler ekmek, şarapla
Bir buçuğu olmuştu gecenin,
Ve hala yalnızlığım kokuyor başucumda.
Bir çocuğu olmuş gibi annemin,
Hissediyorum yalnızlığımı bir daha.
Tarifi yoktu yalnızlığın,
Bütün yazılımlar düşüncenin kaleme yansımasının
gölgesi olmalı
Ve bu an aklımdaki sensin.
Ama yalnızca bir hayalden ibaretsin.
Kaleme yansısan dahi,
gölgesin düşmüyor kağıda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!