Heyy gidi yaz, iyi oldu gittin.
Zaten seni pekte sevmemiştim.
Isıtamadın titrek ellerimi.
Bak son bahar sundu bana bütün renklerini.
Olmuyor arkadaş!
Olmuyor.
Öyle gelişi güzel olmuyor.
Çok istesende olmuyor.
Kırk kere söylesende olmuyor.
Deveyi hendeği çok oldu geçeli,
Sızım sızım sızlarsın da anlatamazsın,
Nedir derdin?
Ahh sol yanım,
Gülüşünemi denk geldin?
Ömür bahçesinin gülü'de solar.
Öten bülbülü'de susar.
Kaç bahar görür?
Kaç adım götürür?
Ya üçe varır, ya beşte kalır.
Beden elbet ruhunu kusar.
Sen yine de herkesi ham sanma,
Gönülden bir fısıltı çığlık olabilir.
Büyütüp gözünde kimseyi de tam sanma,
Tüm eksikler bir çul ardına gizlenebilir.
Ahh! Bükersin boynunu,
Neye aldanırsın.
Gözler yere yeksan,
Gönül! Sen de yanmazmısın..
Bazen güzel saçmalıyorum aslında.
Anlattıklarım anlamıyor.
Anlayacaklar dinlemiyor.
Dinleyenler gülüyor.
Gülenler çekip gidiyor.
Gidenler..
İç sesimle konuşmaya başladım yine,
Oda halden anlamıyor.
Ahh bu derdini anlatma çabası yokmu,
Sabahlara kadar gözlerim kanlanıyor.
Aslında herkes kendi kuyusunun Yusufu.
Attığın taş ürküttüğün kuşa değsin.
Bu nasıl bir gaflet uykusu!
Eğilen baş Hakk olana bilesin...
Günlük güneşlikti oysa;
Güllük gülistanlık bahar.
Neden şimdi bu havada ki hüzün!
Yoksa bir yerlerde ağlıyor mu analar?
Yazması solmadan mı tükendi ömürler?
Yine yetim mi kaldı çocuklar?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!