aşk
sebepsiz yere kafa atmaktır
hiç tanımadığın bir kadın yüzünden
hiç ummadığın bir sebepten
hiç tanımadığım herifin birine
Ellerim varamaz sana
Gözlerimle dokunurum ellerine
Gözlerimle okşarım saçlarını
Ayaklarım varamaz sokaklarına
Yüreğimde koşarım sokaklarını
Hangi acı paklar insanı
Ya da hangi mutluluk
Daha çok hüzün verir
Gittiğinde yürekten
Bir anahtarı var mıdır
Yalnızlık hücresinin
selası okunuyor sevdanın
toplanmış bütün gündelikçiler
karşı yamaçta tek gecelik mekanlar
namazını kılıyorlar kucak kucağa
havada karabulutlar
senli rüyalar kuruyorum
kaçak ve gündüzkondu
buluşuyoruz orada
25. saat yaratıyorum
geçmişten arta kalan vakitlerden
kavuşuyoruz zamansızlığımızda
çalıp gittiler tüm parçalarımı
bana dışkısı kaldı sevişlerin
ve şimdi elimde kevgir
içinden yüreğimi ayıklıyorum
19.10.2010
Gece tacizde rüyalarıma
Tüm kâbuslarını toplayıp gelmiş
Karabasan gibi çökmüş üstüne
Güneşi de ayartmış
Vurmadan geçiyor pencereme
Firarda umutlarım
şimdi yeni umutlar yeşertiyorum yüreğimde
hani sen giderken nefretini gömmüştün ya
yıkmıştın duvarlarımı hanemin
işte tam oradan doğdu güneşim
derviş
duruyorum tüm heybetimle
o aşıklar tepesinde
çok fırtına boran oldu burda
devirdi de koca çınarları
düşürmedi beni dizlerimin üstüne
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!