Semersiz Şiiri - Remzi Kılıç

Sular paylaşmış göleti gölü Sıcaklar kavurmuş Sahrayı çölü Tökezleyen atın sökülmüş nalı Yularsız semersiz zamana kaldık Akıllı suskun meydanda deli Üzüntü içinde arının halı Sivrisinekler pazarlar balı Yularsız semersiz zamana kaldık Civcivler kendini horoz zanneder Çoban koyunu süt için güder Utanmaz dadanmış bostanı söker Yularsız semersiz zamana kaldık Su değirmeni arpa öğütmez Sefalet türedi hani cömertler Yalan dolan ile yanlış öğütler Yularsız semersiz zamana kaldık Kapılar kırılmış soğuk pencere Ateşi sönmüş kaynamıyor tencere Her gelen sarılır sapsız hançere Yularsız semersiz zaman kaldık Kadehler masada bekler şarabı Arabın adisi dilber dudağı Köleler bulamaz yırtık çorabı Yularsız semersiz zamana kaldık Kılıcı için cihana saldın Libasını yırttın saçını yoldun Aradın taradın beni mi buldun? Yularsız semersiz zamana kaldık Not: Öylesi bir zamana kaldık ki ne yuları zebt eder ne de semeri giydirilir. Sırtına binmezsin meydanda kişner... çifte savurur. Akıllı örmek gerek yularını. Sıkı bağlarsan kolonunu sıkarsan kendinin bir hayvan olduğunun farkına varır, otu samandan ayıramaz. Karnını doyurur yatar. Her şeyin tek çaresi hoşgörü ve sabırdır.