Semer Şiiri - Haydar Metin

Kaçak dövüşüyorum öyle mi?
Bir sıkımlık canımla, ne halt etseydim ya
Kormayım öyle mi?
Baksana dağı deviriyor adımı!
Gözümde büyütüyorum öyle mi?
Körmüsün,teraziye koysalar
elim bulutta asılı kalır!
Ikide bir cesaret cesaret deme
belkide beni sindiren içimde aç kalan korkularımdır.
Elimden sevdiklerim kayıp gidiyor
bakakalıyorum ardından çaresiz,
halbu ki içimden neler geçiyor
şöyle efelenip okkalı bir vursam duşkasına
hani habersiz yaklaşıp ensesine
yada uzaktan kumandalı hevesimle
bodoslamadan soksam bıçağı dübürüne!
Aman Allahım, korkum neler söylettiriyor neler!
Kolumda elim yok, ötesi bensiz
his yok, etrafı cansız
içimde yollar var belirsiz
karanlığa çıkıyor hepside
dilim dönek kendine
ak diyor ak,
Pak diyor pak
Beyaz Güvercin doldurmuşlar magara deliklerine
gökyüzüne sövenler,
korku salıyor hortumla ruhumun diplerine
Bana korkma, dik dur efelen falan filan diyorsun
Ben mi yapacagım bunları? Hemide yapayanlız!
Eskiden, bir olun derdin
Bir olan, çok olur
çok olan kazanır
Kazanan korku tanımaz derdin.
Niye beni tek başıma zorluyorsun,
akı pakı belirsizlerin üstüne
Kimdir bunlar nerden geldiler, asılları ne?
Yoldaş, haydi bir şeyler söyle eskisi gibi!
Mesela,
Bayraklar elimizde
bakışı öldüren kinimizle
haykır ki Cehennem yaksın kendini
Kül olsun korkunun diktatörlügü!

Bir lafta ben sana söyleyim mi?
Demire şekil veren elindir
Eger kaçarsan bu meydandan
Esaret sırtına vurulan altından Semerdir..