Şemdinli'm Şiiri - Sabır Çelik

Dünyaya yeni gelen bebeğe
Ufukta yeni doğan aftaba
Nur yüzlü Peygamberimizin avuçlarından
Yüzünde açan o kokulu kırmızı güllere
Her sabah ezan sesiyle yeni bir güne koşan
Güzel Şemdinli’m.

“şemzina” diye herkesçe anılır
İyidir… misafirperverdir meçul insanı
Gelen vurur giden vurur
Saf kılınmıştır insanı
Bilmezler yıllardır içlerindeki yangını
Fakirlerin gariplerin
Zengin büyük dünyası
Güzel Şemdinli’m.

Bir beşikte sallanıyor
Ninemin dizinde uyuyor
Saat bulunca on ikiyi
Sanki birileri ninni anlatıyor.
Olunca sabah saat beş
Yer ve gökleri inletiyor ezan sesleri
Dışarıda kuş sesleri
Benim insanımın cenneti
Güzel Şemdinli’m.

Şarıl şarıl akar suları
Hasret kokar her yanı
Şereflidir. Merttir insanı
Kimsesizlerin ocağı
Herkesçe bilinir delikanlıdır insanı
Şerefsize, namussuza yoktur mekanı.
Şifadır her zerresi toprağımın

*

Yıllardır hasret kaldığım
Özlem doyduğum
Narin Şemdinli’m
Canım Şemdinli’m

29.01.08