Şemdin Şiiri - Maruf Özülkü

Sorarım nerdesin cevap alamam
Gel dersem gidersin, sorsam bulamam
Ne düşe ne işe, düşüp kaybolma
Hiçbir iş yarına kalmaz natamam

Şemdin, Şemdin beni duyuyor musun?
Yoksa ayaküstü uyuyor musun?

Tahammül yurdunda sabreden pişer
İnsanın yolunu gözler hayr u şer
Saçını başını boş yere yolma
İnsan konuşmazsa dayanmaz şişer

Şemdin, Şemdin beni duyuyor musun?
Yoksa yoz düzene uyuyor musun?

Gözlerin gönlünden ne aşırıyor?
İçinden delice ne taşırıyor?
Bir de beni anla ezbere kalma
İnsan yoruluyor ve şaşırıyor

Şemdin, Şemdin beni duyuyor musun?
Yoksa absürd resmi boyuyor musun?

İsyanın söylenmek günde kaç defa?
Alışa alışa çekersin cefa
İnsanın asabı dayanmaz ama
Burada kalır mı hiç sağlam kafa?

Şemdin, Şemdin beni duyuyor musun?
Yoksa çürük elma sayıyor musun?

"Aslında" diye başlayan her cümle
Parçalı hakikat, toplayıp tümle
Çok gürültü yapan davulu çalma
Bazen ritim ritim sesinle gümle

Şemdin, Şemdin beni duyuyor musun?
Yoksa uçuruma kayıyor musun?

Var mıdır bir dünya kedi faresiz?
Temellük, iradesiz icaresiz
Masallarda gökten düşer üç elma
Başını çevirip bakma çaresiz

Şemdin, Şemdin beni duyuyor musun?
Yoksa ye'se dalıp yayıyor musun?

Dile bak ki bazen olur kör bıçak
Akla ne gelirse sızdırır kaçak
Düşmanda çoğalma dostta azalma
Temiz hava sana şifa olacak

Şemdin, Şemdin beni duyuyor musun?
Yoksa çaktırmadan tüyüyor musun?

Arif'e mi kalmış sanki nasihat
Önce bulsun kendi kendine sıhhat
Şemdin senden sağlam karayı çalma
Gayret boşa düşmez rahat ol rahat

Şemdin, Şemdin beni duyuyor musun?
Yoksa hala orda uyuyor musun?