Semboller (Sağ, sol)
Kainatta her kavramın bir sembolü var. Veya olmalı…
Neden mi? Başka türlü anlaşılamaz.
Zihnin kavramı anlaması için sembole ihtiyaç vardır.
Manalar çıplaktır, zihinden çıkarken sembollere bürünür, giyinir. İnsanların hayalindeki gardıropta ne varsa onları giyer. Onlara bürünür. Yani “korku” kavramı bir insanda “köpek” sembolüyle resmedilirken, bir başkasında “yılan” olabilir. Bazısında da küçüklüğünde dayak yediği birisi olabilir.
Adem’e secde olayı da bir kavramı secde ile anlatmaktır. Adem’in diğer mahlukata karşı önemi ona meleklerin secde etmesi ile insanların anlayacağı şekilde anlatılıyor. Şeytanın ise secde etmemesi, insana düşman olan unsurlara işarettir. O da o hakikatin kavranmasını sağlayan semboldür. Demek ki kainatta her unsur insana itaat etmiyor. Bu “secde” sembolüyle kavranılır hale geliyor.
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
