SEMAZEN
Dönerken semada aşk ile semazen
Uçacak görünür sonsuzluğa bazen
Döndükçe döner pervaneler misali
Girdaba düşmüşleri andırır hâli
Beyaz giysi temsil eder ak kefeni
Atar; döndükçe, o üstündeki beni
Bir eli göğe bir eli açık yere
Der; “Kul, Hak’tan aldığını halka vere”
Kalp vuruşu gibi vururken kudümler
Mistik bir havaya çeker, çalan neyler
Susunca çalgılar dönüş de durur
Kalpler huzur dolar gönüller sürur
Eğiktir öne başak misali başı
Aksa da içine, görünmez gözyaşı…
10/10/2012
Halil ManuşKayıt Tarihi : 10.10.2012 09:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!