Semâvât Ağlar Şiiri - Mehmet İslami

Ellilerde yoktu yağ ile tuzu
Zorla alırlardı çitayir bezi
Ekmek tavşan idi Ümmet de tazı
Efendisin diye avcılar tavlar
Sirkat saklamak çün Ümmetim ağlar

Karalar giyinir alın sahibi
Müftü diye dayattılar rahibi
Onlar bal kaymaklı domuzlar gibi
Ümmetimi soğan sarımsak bağlar
Ot soğan Ümmet çün kederden ağlar

İSLÂMİ der; ayarsızın şer işi
Düzenbazlar ayarlarlar her işi
Öğle vakti yapıyorlar teşvişi
Aydınlıkken karanlık der bu dağlar
Mazluma rahmetten semâvât ağlar