Semanur Kara Şiirleri - Şair Semanur Kara

Bilmezdim böyle aşık olacagımı
Kimler aldı beni benden
Bedenimi esir ettin işte
Aşk senin adın

Zincire vuruldu gözlerim

Su misali geçti hayatım senin yanında
En acı duygularımdaydı aşkının tadı
Mazide kaldı anılarımın en güzel yeri
Aradığım herşeyi gözlerinde buldum
Ne sensiz oluyorum ne seni düşümmeden duruyorum
Ufuklara yakınım şimdi yine seni düşünüyorum.

Ben seni sensizlikte yaşadım
Sen olmadan acılarımı sakladım
Ben senin yokluğunda var oldum..
Şimdi ak git içimden...
Bana kalan yalnız adın var dudaklarımda
Dudaklarım titrer adını andıgımda

Eğer kalbine taş oturmuşsa,
Kimse sığmıyorsa
Her ağlaman onun içinse
Sen aşıksın

Rüzğarda onun nefesini hissediyorsan

Belki aşık olursun
Olmam dedigin anda.
Değişir herşey ruhundan bedenine kadar
Seveceksin kimseyi umursamadan
Yağmur damlalarında onu arıyacaksın
Herkese onu anlatmaya kalkacaksın,

Bazen hayal ötesinden fazla degilsin kalbimin çizgisinde,
Bazen de bütün umutlarım o çizginin üzerinde.
Bazen bir hoşçakal deyip gitmeyi denesem,
Bazen de sarsam senı tenım bır olurcasına..

Tane tane yağmur damlalarının sesi
Alır götürür diyarlara beni
Uçşuz bucaksız kalırım
Yağmurların döküldügü tanede..

Sensiz kalamadım bu sehirde

Aşkı iki satıra yazmışlar
Kıymet bilmeyenlere satmışlar
Sevdayı iki gül dalına asmışlar
Hasretten anlamayanlar koparmışlar
Mevlam seni bana beni sana yazmış
Zalim kalpler seni benden çalmış

Geceyi izliyorum sensiz.
Ay düşüyor gözlerime
Sigaramı yakıyorum.
Duman duman özlem

İstanbul sensiz

Aşk çetin bir telaş sevgilim,
Bazen duru bir gökyüzü
Bazen köpüren deniz dalgası

Aşk emek isteyen bir ad sevgilim,
Bazen kıskançlık abidesi