Semaların Zarafeti Şiiri - Nurettin Şirin

Mehtaplı bir geceydi o gece
İçin için düşünerek ağlıyordum...
Çünkü yalnızlığa mahkûm olan biriydim
Sabrım bitmişti,teselli edecekte yoktu.
Dertlerin duyguların en alası
Hepsi bende...bendeydi!
O zalim ak geceler bir vahşet gibi
İnsafsızca üzerime çullanmıştı
Kendimi tanımıyordum, tanıyamazdım
Olan tek tesellim sadece hüzündü
Adım adım takibimde olan hüzün.
Mehtabın gölgesine sığınarak
Masmavi gökyüzünü süslemişti
Rengarenk ışıl ışıl yıldızlar
Tadına doyum olmayan
Güzel havalar...masum yazlar
Herşeyin bir başı bir sonu derler
Tıpkı gökyüzünün kaderi gibi
Mevsimleri bozan olduğu gibi tipi
Sabaha karşı bozulur bazen
Parıldayan gökyüzünün ahengi.
Böyle gelmiş böyle gider bivefa
Bu dünyada tüm varlıklar mahkum
Çekmeye çekilmeye her türlü cefa.

#NurettinŞirin
04/12/1975

.