Şemal Şen Şiirleri - Şair Şemal Şen

Tophane sırtlarında oturuyorum
Binbir türlü dert ile
Çaresizlik kulağıma fısıldıyor
Kalk! Diye...
Zihnimse sarhoş
Karşımdaki boş sandalyeye geçip

Egomu tatmin edemediğimi anladığımdan beri
Kul olduğuma sığındım
Nefsimi törpülüyorum.

Evlat can yarısı,fikir aynası,düş tarlası
Evlat bitmeyene yalvarış,der ki gel AŞK'la tanış.
Evlat kimilerine göre can,canan,adalet
Evlat aslında bilene örf ile adet.

Karmaşık düşünenin düz
Düz düşünenin karmaşık yaşaması sarmalı.
Bunu biraz da AŞK'la karmalı.
Hayata dair her güzel şey
Bağımlılık yapmalı.
Gerisi bir şapkadır kafaya takmamamalı.

Sen de bir cansın doğdun canım Anadan
Yürüdün yol aldın;izler seni yaradan.
Devrine meyletme sen, örf adet var atadan
Uzak dur! Yaklaşma, kaç her türlü beladan.

Bulaşma fitne, fesat, yalana

Kadın doğru adamın yanında ilah
Yanlış adamın elinde silahtır.

Uğruna şiir yazılacak kadınlar var hala
Gözlerine ömür;uğruna can verilecek.
Sevdası ruhuma eş;nefesi geceme yarenim
Elleri elime katıksız değenim.
Ben sensiz biçare ömrü neyleyim.