SEMAİ
Yer içersin türlü nimet,
Vücuduna olur maya.
Ecel gele en nihayet,
Yılan çıyana yaraya.
Hakk yarattı çün insanı,
Aşka esrik kıldı anı,
O dur âlemler mihmanı,
Süreyya’dan ta seraya.
Fayda etmez şöhret, şanın,
Malın mülkün ve kaftanın,
Ameline bakar senin,
Bakmaz tahta ve saraya.
Ömür bir kısacık andır,
Onda mukim kuşça candır,
Can gidende boş bir handır,
Değmez sim-ü zer, paraya.
Nazarını döndür Hakk’a,
Medet yoktur O’ndan başka,
Sığamazsın garptan şarka,
Ne ummana ne karaya.
Yardım eyle düşkünlere,
Allah sevabını vere,
Gir şol meyus gönüllere,
Merhem eyle her yaraya.
Önce iman olsun erek,
Yok, imandan daha yeğrek,
Şeksiz iman etmek gerek.
Koma gümânı araya.
Kayıt Tarihi : 12.3.2013 22:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Sağır](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/03/12/semai-3-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!