Kendime kaçışların aydınlığında
Eflatuna bulanmış,
hüznün çiçeklerini
döküyorum
güne
geceye.
Kırık dökük bir yalnızlığa iliştirdiğim
suskularıma gömüyorum sesimi...
Ve aynalara hapsolmuş
yansımalara dönüyorum sırtımı /
Hükmünü yitirmiş kelimelerin
Semah'ındayım.
Kayıt Tarihi : 10.1.2019 01:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!