Hoş görülü olmak sana yakışır sana mahsus.
Kimse kendine pay çıkarmasın.
Ne nebiler nede ermişim diyenler.
Erişemez hiç kimse senin erdiğin yere.
Sen ki,iyiyi de kötüyü de kabul edensin.
Dergah senin dergahın,Mevlana ocağın
Nice insanlara ana kucağın.
Dönüp durur çevrende dergah arayan,
Derman arayan kulların.
Nice olursan ol kimliksizsen kimsesizsen.
Açık ola sana Mevlana ocağı dedin dünyaya.
Ayrım yapmadın insanlarında.
Pınar oldun susuzluklarına,ışık oldun yollarına.
Dergah senindir senle tüm insanlığın.
Ol kim olursan yeter ki gel bana.
Boşuna demedin sen Mevlana.
Ola ki kul kendini bilmedi gelsin ola yanıma;
İlimle irfanla kendine gelmiş ola.
Semaha katıla.
Sen senolki ey adem oğlu.
Geçmişini atanı unutma.
Konya diyarında bir Mevlana hazretler.
Semah yapmayı unutma
Kayıt Tarihi : 3.4.2008 03:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)