Semah Şiiri - Kamil At

Daha sizler buralara gelmeden
Biz ezelden semah dönerdik
Güneşe selam durduk ölmeden
Sade ulu güneş de yanardık.

Bir kitaba sahte ismimiz yazıldı
Sinsice yalan harfler dizildi
Kuma kafasını gömenler ezildi
Semah ile sıcakta donardık.

Binlerce sene bizim semahlar
Güneşe duranı buldu ahlar
Saklananlar şimdi oflar tuhlar
Güneş içip toprağa binerdik.

Sırtımızda uzun dağlar taşıdık
Daha siz yokken biz hoş idik
Mezar kazana sürünen peş idik
İnkar ile kendimizi sınardık.

Ademden önce biz buyurduk
Özümüzü güneşle doyurduk
Kainattan çok evvel sardık
Zulümü bilmez onu kınardık.

Kamil At der biz güneş içtik
Birgün geliriz sanmayın göçtük
Sanma kendimize zehir saçtık
Güneşi tarayıp ta konardık.