Semah Şiiri - Melek Temel

Seher vakti bülbül inmiş bağlara,
Gül dalında semah dönse gerektir.
Şah elinden turnam gelmiş dağlara,
Gök yüzünde semah dönse gerektir.

Pir aşkında canlar,Türkmen ilinde,
Name dilde semah dönse gerektir.
Hak diten erenin sazı elinde,
Mızrap telde semah dönse gerektir.

Yürekte nar olur sevda ateşi,
Alev közde semah dönse gerektir.
Bedene can veren yürek atışı,
Kan damarda semah dönse gerektir.

Meleğim yapraktır rüzgar önünde,
Dal gövdede semah dönse gerektir.
Ömür seferinin son durağında.
Toprak tende semah dönse gerektir